Planując urlop w ciepłych, egzotycznych krajach, myśli się o słońcu, palmach i pięknym, bialutkim piasku. Tymczasem wyjazd w egzotyczne miejsce to także duże ryzyko dla zdrowia, o którym często się nie myśli. Tymczasem zagrożenie to jest bardzo realne, zwłaszcza w dobie takich groźnych pandemii jak ptasia czy świńska grypa, wirus AH1N1 czy inne. Oto kilka tropikalnych chorób, które należy wziąć pod uwagę myśląc o spokojnych i bezpiecznym wypoczynku pod palmami.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A (WZW A) jest chorobą układu pokarmowego, wywołaną przez wirusa zapalenia wątroby typu A. W zależności od organizmu może mieć prawie bezobjawowy lub bardzo ciężki przebieg. Ostre przypadki charakteryzują się nagłą gorączką, złym samopoczuciem, nudnościami i dyskomfortem w jamie brzusznej. W ciągu kilku następnych dni rozwija się żółtaczka. U malutkich dzieci zwykle WZW A przebiega niemalże bezobjawowo, u starszych ma charakter lekki, natomiast najbardziej odczuwają je dorośli, u których ciężki przebieg prowadzi do długiego, nawet kilkumiesięcznego leczenia. Zarazić się WZW A można poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną, spożycie zakażonych owoców, wody, warzyw, nieugotowanej żywności. Ryzyko zachorowania wzrasta w tych krajach, w których panują bardzo złe warunki higieniczne, a hotele czy schroniska mają bardzo niski standard. Aby ochronić się przed zachorowaniem należy zaszczepić się oraz przestrzegać zasad bezpiecznego spożywania posiłków oraz napojów (zasada „zaparz, ugotuj, obierz albo zapomnij”).
Innym typem zakażenia wątroby jest typ B, czyli WZW B. To bardzo ciężka choroba wywołana wirusem zakażenia wątroby typu B. Zakazić się można poprzez kontakt skaleczonej skóry z krwią lub inną wydzieliną zakażoną wirusem WZW B. Zakazić się więc można podczas stosunku płciowego odbywanego bez zabezpieczenia, kontaktu z zakażoną igłą czy strzykawką. Zatem odradza się wykonywanie zabiegów akupunktury, piercingu czy tatuowania się w miejscach o wątpliwej higienie. Najbardziej efektywną formą zabezpieczenia się przed tą chorobą jest oczywiście szczepienie, a także unikanie kontaktu z wyżej wymienionymi przedmiotami, mogącymi być przekaźnikami choroby.
Kolejną niebezpieczną chorobą tropikalną jest żółta febra, zwana inaczej żółtą gorączką. Jest to ciężka choroba, wywołana przez wirus z rodziny Flaviviridae, roznoszony przez stawonogi. Zarazić się nią można poprzez ukąszenie zakażonego komara. Żółtą febrą mogą zarazić się zarówno ludzie, jak i zwierzęta. Choroba ta ma trzy cykle: leśny, miejski i pośredni. Cykl leśny to zakażenia przenoszone między zwierzętami, których ofiarą bardzo rzadko padają ludzie. To tereny tropikalnej Afryki. Cykl pośredni to przenoszenie wirusa przez komara ze zwierzęcia na człowieka. Dzieje się to najczęściej na obrzeżach afrykańskich dżungli. Cykl miejski to zakażenie człowieka przez komara. Profilaktyka polega na szczepieniu, które posiada akredytację WHO. Szczepienie to jest wymagane przez niektóre państwa, zatem przed podróżą należy zapoznać się szczegółowo z warunkami wyjazdu.